Het moge duidelijk zijn: ik luister muziek waar alleen nog mensen van 50+ naar luisteren, maar ach. Ik ben er blij mee.
Niet dat ik alles luister, overal en altijd. Nee, absoluut niet. Hier even een overzichtje:
- vrolijk humeur; dansstemming: Golden Earring, Beatles
- 12 uur 's nachts in bed; Frank Sinatra, Ella Fitzgerald
- 7 uur 's ochtends als de wekker gaat: WELKE GEK DRAAIT ER DAN MUZIEK? ik zet de wekker uit en draai me nog eens om. ^^
woensdag 30 september 2009
dinsdag 29 september 2009
One-liners
"heb je een vriendje?" is misschien wel de meest irritante vraag voor mensen bij wie dat nou nét het geval niet is. Zo kan je die vragen leuk afpoeieren:
* Ik ben nog steeds vrijgezel. M'n schoonouders konden geen kinderen krijgen
* Liefde is blind, daarom kan ze mij niet vinden.
* Liefde zit in een klein hoekje, jammer dat de aarde rond is.
* Ik ben nog steeds vrijgezel. M'n schoonouders konden geen kinderen krijgen
* Liefde is blind, daarom kan ze mij niet vinden.
* Liefde zit in een klein hoekje, jammer dat de aarde rond is.
What's happening in my life?
Nou, op dit moment niet zo veel boeiends. Mijn dagritme:
héél vroeg opstaan - school - naar huis - huiswerk maken - eten - tv kijken - SLAPEN.
Vooral die laatste drie spreken mij nog wel aan. Jaja, nog maar net begonnen met school en de verveling slaat nu al toe. Kan je nagaan, dat ik zelfs hier een blog over schrijf spreekt toch wel boekdelen. Nou, net nog wel iets grappigs meegemaakt:
de bel gaat, ik doe open. Staat er een man voor de deur "is je, euh, uw, nee euhm, zijn je ouders er?" Hij wist blijkbaar niet zo goed wat voor toon hij tegen mij moest aanslaan. Was ik nou een kind dat nog bij haar ouders thuiswoonde of niet? Hoe oud was ik? Moest hij al "u" zeggen?
Nouja, veel meer boeiends hasn't happened in my life.
héél vroeg opstaan - school - naar huis - huiswerk maken - eten - tv kijken - SLAPEN.
Vooral die laatste drie spreken mij nog wel aan. Jaja, nog maar net begonnen met school en de verveling slaat nu al toe. Kan je nagaan, dat ik zelfs hier een blog over schrijf spreekt toch wel boekdelen. Nou, net nog wel iets grappigs meegemaakt:
de bel gaat, ik doe open. Staat er een man voor de deur "is je, euh, uw, nee euhm, zijn je ouders er?" Hij wist blijkbaar niet zo goed wat voor toon hij tegen mij moest aanslaan. Was ik nou een kind dat nog bij haar ouders thuiswoonde of niet? Hoe oud was ik? Moest hij al "u" zeggen?
Nouja, veel meer boeiends hasn't happened in my life.
maandag 28 september 2009
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Cause the daylight seems to want you just as much as I want you
Fotomomentje
Het lijkt wel járen geleden, maar het was toch echt nog maar eind april dit jaar: de langverwachte Griekenlandreis met onze klas! En dan nu, zoveel maanden later is het dan toch tijd om die foto's eens af te laten drukken in de vorm van een fotoboek. Nog nooit gedaan.
Alle foto's toch nog even bewerken, op ieders hyves speuren voor nog een paar leuke kiekjes die toch ook vereeuwigd moeten worden. En als je dan al die foto's langs gaat begint het toch wel weer te kriebelen.. het was echt een toptijd! Nou, gauw de volgende vakantie boeken dan maar! En dan als toetje, nog even naar de filmpjes kijken; weliswaar zonder geluid, maar alsnog wonderbaarlijk mooi!
Alle foto's toch nog even bewerken, op ieders hyves speuren voor nog een paar leuke kiekjes die toch ook vereeuwigd moeten worden. En als je dan al die foto's langs gaat begint het toch wel weer te kriebelen.. het was echt een toptijd! Nou, gauw de volgende vakantie boeken dan maar! En dan als toetje, nog even naar de filmpjes kijken; weliswaar zonder geluid, maar alsnog wonderbaarlijk mooi!
What's happening in my life?
Kom ik net thuis van school, hebben de buren een nieuwe brievenbus. EN WAT VOOR EEN.
Om eerlijk te zeggen, vind ik het net een grafsteen. Een lelijk, grauw, grijs, recht stuk steen met een gleuf erin. Jakkes. Ik vind dat de overheid landelijk een beleid zou moeten invoeren dat brievenbussen die op een grafsteen lijken verboden moet worden, en dat felgekleurde, vrolijke, originele brievenbussen moeten leiden tot belastingvermindering.
Wat vinden jullie?
Om eerlijk te zeggen, vind ik het net een grafsteen. Een lelijk, grauw, grijs, recht stuk steen met een gleuf erin. Jakkes. Ik vind dat de overheid landelijk een beleid zou moeten invoeren dat brievenbussen die op een grafsteen lijken verboden moet worden, en dat felgekleurde, vrolijke, originele brievenbussen moeten leiden tot belastingvermindering.
Wat vinden jullie?
zondag 27 september 2009
For no one - by the Beatles
Your day breaks, your mind aches
You find that all her words of kindness linger on
When she no longer needs you
She wakes up, she makes up
She takes her time and doesn't feel she has to hurry
She no longer needs you
And in her eyes you see nothing
No sign of love behind the tears
Cried for no one
A love that should have lasted years
You want her, you need her
And yet you don't believe her
when she says her love is dead
You think she needs you
And in her eyes you see nothing
No sign of love behind the tears
Cried for no one
A love that should have lasted years
You stay home, she goes out
She says that long ago she knew someone but now he's gone
She doesn't need him
Your day breaks, your mind aches
There will be times when all the things she said will fill your head
You won't forget her
And in her eyes you see nothing
No sign of love behind the tears
Cried for no one
A love that should have lasted years
Waar liefde wel niet goed voor is.... ;-)
Amerikaanse vrouw is dubbel zwanger. Een 31-jarige vrouw uit het Amerikaanse Arkansas heeft dokters voor een raadsel gesteld door zwanger te raken terwijl ze al zwanger was. De 31-jarige Julia Grovenburg was al tweeënhalve week in verwachting, toen doktoren een tweede, jongere baby in haar buik ontdekten op een echo. "We proberen al drie jaar om kinderen te krijgen", zo vertelt Grovenburg in The Times. "Maar het lukte steeds niet. We wilden geen vruchtbaarheidsbehandeling ondergaan, omdat we geen tweeling of drieling wilden. Maar nu lacht God als laatste." De vrouw verwacht eerst een meisje dat waarschijnlijk rond 24 december zal worden geboren. De andere baby – een jongen – wordt begin januari verwacht, maar de artsen sluiten niet uit dat het tweetal tegelijkertijd geboren zal worden. Hoewel de situatie waar de Amerikaanse zich bevindt zeer zeldzaam is, zijn er eerder vrouwen geweest die net als zij ‘dubbel zwanger’ waren. Dit fenomeen wordt superfecundatie genoemd. Er zijn tot nu toe slechts 10 gevallen beschreven in de medische literatuur
(born: waarmaarraar.nl)
(born: waarmaarraar.nl)
What's happening in my life?
Het ene moment was ik heerlijk aan het fietsen in het zonnetje, het volgende moment was ik de hak van mijn dure, leren, nieuwe, laarsjes kwijt.
Ja hoor, dat kan echt alleen - en alleen maar mij- gebeuren. Had ik net een heel rot end gefietst, was ik moe en nodig toe aan een dosis caloriën, ben ik mijn hak kwijt!
Nou, dat werd fietsen, de héééle route opnieuw. En dan het dilemma: ga ik precies hetzelfde fietsen, of "van achter naar voren". Iene-miene-mutte-tien-pond-grutte (wat zijn dat eigenlijk?? even googelen zometeen) Nou, van achter naar voren dus.
Het lot was mij blijkbaar toch nog enigszins goed gezind, want al na 5 minuten fietsen kwam ik mijn hak tegen. Hopelijk kan de schoenmaker er wat mee...
En terwijl ik hier vrolijk aan het typen ben, met het raam open en muziek keihard aan (Got to get you into my life, van, guess who, the Beatles!) ben ik aan het meeblèren. GOT TO GET YOU INTO MY LIFE, TADADA - TADA-DAAAAAAAAAA. Ik kijk naar buiten, zie mijn buurvrouw een paar verwijtende blikken mijn kant opwerpen. Ik besluit de stoute schoenen aan te trekken, zwaai vrolijk naar haar en vraag of ze nog een verzoeknummertje heeft. Nee, die had ze niet.
De zon verdwijnt langzaamaan achter de bomen, en dat betekent dat het al weer later wordt, en dat betekent dat ik nu nóg minder tijd heb voor al mijn wiskunde huiswerk.
Ach, dat komt een andere keer wel. Ik heb in ieder geval een goede smoes klaar: mijn hak was pleite.
En in de tussentijd geniet ik gewoon van de dingen die wél leuk zijn: bíjna naar vriendin R, bíjna toneel, bijna.. bíjna.
Ja hoor, dat kan echt alleen - en alleen maar mij- gebeuren. Had ik net een heel rot end gefietst, was ik moe en nodig toe aan een dosis caloriën, ben ik mijn hak kwijt!
Nou, dat werd fietsen, de héééle route opnieuw. En dan het dilemma: ga ik precies hetzelfde fietsen, of "van achter naar voren". Iene-miene-mutte-tien-pond-grutte (wat zijn dat eigenlijk?? even googelen zometeen) Nou, van achter naar voren dus.
Het lot was mij blijkbaar toch nog enigszins goed gezind, want al na 5 minuten fietsen kwam ik mijn hak tegen. Hopelijk kan de schoenmaker er wat mee...
En terwijl ik hier vrolijk aan het typen ben, met het raam open en muziek keihard aan (Got to get you into my life, van, guess who, the Beatles!) ben ik aan het meeblèren. GOT TO GET YOU INTO MY LIFE, TADADA - TADA-DAAAAAAAAAA. Ik kijk naar buiten, zie mijn buurvrouw een paar verwijtende blikken mijn kant opwerpen. Ik besluit de stoute schoenen aan te trekken, zwaai vrolijk naar haar en vraag of ze nog een verzoeknummertje heeft. Nee, die had ze niet.
De zon verdwijnt langzaamaan achter de bomen, en dat betekent dat het al weer later wordt, en dat betekent dat ik nu nóg minder tijd heb voor al mijn wiskunde huiswerk.
Ach, dat komt een andere keer wel. Ik heb in ieder geval een goede smoes klaar: mijn hak was pleite.
En in de tussentijd geniet ik gewoon van de dingen die wél leuk zijn: bíjna naar vriendin R, bíjna toneel, bijna.. bíjna.
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
... and suddenly I see, how wonderfull this life can be......
Chocolate&Strawberry
Een heel simpel, maar o-zo-lekker receptje:
Nodig:
- gewassen aardbeien (zo veel als je wilt)
- pure chocolade
- satéprikkertjes
- iets van piepschuim om de prikkertjes mét aardbei in te steken
Doen:
1. Smelt de chocolade zachtjes in een pannetje, maar zorg dat de chocolade niet te zacht wordt. (het moet net een beetje stroperig zijn)
2. Prik de aardbeien aan de kant van het kroontje (dat je laat zitten) aan een satéprikkertje
3. Haal de aardbei voor 2/3 door de chocolade
4. Prik de aarbeien op de kop in het piepschuim en laat ze drogen
(Als het té warm is, droogt de chocolade moeilijker, een koelbox met vrieselementen is dan handig)
Strawberry fields forever!
Nodig:
- gewassen aardbeien (zo veel als je wilt)
- pure chocolade
- satéprikkertjes
- iets van piepschuim om de prikkertjes mét aardbei in te steken
Doen:
1. Smelt de chocolade zachtjes in een pannetje, maar zorg dat de chocolade niet te zacht wordt. (het moet net een beetje stroperig zijn)
2. Prik de aardbeien aan de kant van het kroontje (dat je laat zitten) aan een satéprikkertje
3. Haal de aardbei voor 2/3 door de chocolade
4. Prik de aarbeien op de kop in het piepschuim en laat ze drogen
(Als het té warm is, droogt de chocolade moeilijker, een koelbox met vrieselementen is dan handig)
Strawberry fields forever!
zaterdag 26 september 2009
Vriendschap
Laat ze los
vrij
maar
Laat ze ook
je troosten
je glimlach opwekken
je haren strelen
vertrouw ze een geheim toe
je allerdiepste
en laat ze dan weer
los
vrij
maar
Laat ze ook
je troosten
je glimlach opwekken
je haren strelen
vertrouw ze een geheim toe
je allerdiepste
en laat ze dan weer
los
donderdag 24 september 2009
Love, live, chocolate
Love.
Live.
Chocolate.
De naam van mijn allereerste blog is niet zomaar gekozen. Nee. Het zijn mijn drie liefdes. Voor mij drie belangrijke dingen uit het leven. Wat zonder liefde? Zonder leven? ZONDER CHOCOLADE??
Hoe belangrijk is een beetje respect, waardering, warmte en vriendschap in het leven? Te weten dat er mensen zijn die je zullen opvangen als jij een keertje valt. Dat ze je liefhebben, je mooi vinden, je aardig vinden; precies zoals jij bent.
Maar ook het leven zelf is belangrijk: Carpe diem. (Voor de niet-latinisten onder ons: pluk de dag). Je leeft in het hier en nu, enjoy, have fun, be loved. Pieker niet over allerlei niet te zaken doende dingetjes. Ga niet zitten mierenneuken (excusez le mot) als er iets niet helemaal naar je zin gaat. Geef je over. Lach. En: geniet.
En ja, wat zouden wij moeten zonder onze goede vriend, mister chocolate? Dit zoete lekkernijtje helpt ons er wel weer door heen, als we even een dipje hebben, maakt ons vrolijk, en is onweerstaanbaar lekker.
Oja, en dan is er nog mijn vierde liefde: de Beatles, maar ik denk dat zij wel eens een keertje een aparte blog verdienen, voor nu zullen jullie het moeten doen met een plaatje.
Neem een stuk chocolade, zoek je beste vrienden en ga samen genieten van de dingen die er echt toe doen. (Wat voor mij nu even biologie is)
Enjoy!
Live.
Chocolate.
De naam van mijn allereerste blog is niet zomaar gekozen. Nee. Het zijn mijn drie liefdes. Voor mij drie belangrijke dingen uit het leven. Wat zonder liefde? Zonder leven? ZONDER CHOCOLADE??
Hoe belangrijk is een beetje respect, waardering, warmte en vriendschap in het leven? Te weten dat er mensen zijn die je zullen opvangen als jij een keertje valt. Dat ze je liefhebben, je mooi vinden, je aardig vinden; precies zoals jij bent.
Maar ook het leven zelf is belangrijk: Carpe diem. (Voor de niet-latinisten onder ons: pluk de dag). Je leeft in het hier en nu, enjoy, have fun, be loved. Pieker niet over allerlei niet te zaken doende dingetjes. Ga niet zitten mierenneuken (excusez le mot) als er iets niet helemaal naar je zin gaat. Geef je over. Lach. En: geniet.
En ja, wat zouden wij moeten zonder onze goede vriend, mister chocolate? Dit zoete lekkernijtje helpt ons er wel weer door heen, als we even een dipje hebben, maakt ons vrolijk, en is onweerstaanbaar lekker.
Oja, en dan is er nog mijn vierde liefde: de Beatles, maar ik denk dat zij wel eens een keertje een aparte blog verdienen, voor nu zullen jullie het moeten doen met een plaatje.
Neem een stuk chocolade, zoek je beste vrienden en ga samen genieten van de dingen die er echt toe doen. (Wat voor mij nu even biologie is)
Enjoy!
Abonneren op:
Posts (Atom)
